Mitropolit Amfilohije služio parastos žrtvama NATO agresije

25.03.2020. god.

"Na današnji dan počelo strašno novo nacifašističko nasilje nad našom zemljom i narodom"

Povodom 21. godišnjice NATO agresije na Saveznu Republiku Jugoslaviju, Njegovo visokopreosveštenstvo Arhiepiskop cetinjski Mitropolit crnogorsko-primorski g. Amfilohije služio je, 24. marta, u Cetinjskom manastiru parastos postradalima u NATO bombaradovanju.

Visokopreosvećeni je kazao da je na današnji dan počelo strašno novo nacifašističko nasilje nad našom zemljom i narodom, naročito na KiM bombardovanjem i šiptarskim zločinima koji su nezapamćeni u novijoj istoriji i prvi su takve vrste u Evorpi poslije prvog nacifašističkog zločina izvršenog u toku Drugog svjetskog rata:

“Samo Gospod znade koliko je nevino postradalih i pobijenih. Tokom 1999. godine mi smo bili na KiM i zapisali u četiri knjige jedan dio imena onih koji su pobijeni, postradali.”

„U bombardovanju Srbije škole i bolnice ne treba da budu izuzetak“https://t.co/xnswSfRFZC
— VOSTOK vesti (@vostokvesti) March 24, 2020

Tokom parastosa vladika je pomenuo, između ostalih, pobijene sa KiM: jeromonaha Stefana iz manastira Budisavaca, koji je odveden i bačen u jamu zajedno sa ostalim pobijenim i danas mu se ne zna ni groba ni mramora, kao i monaha Haritona iz Prizrena, koji je obezglavljen, a čiji dio moštiju je pronađen i sahranjen u manastiru Petra Koriškoga, Maricu Mirić iz Belog Polja kod Peći, nad kojom su nasilnici tzv. UČK izvršili nasilje i nakon toga je zaklali a koja je sahranjena uoči Vidovdana iza crkve u Pećkoj patrijaršiji.

“Imena mnogih postradalih ni danas nisu zapisana, ali su zapisana imena onih koji su postradali ovdje kod nas u Murinu u Crnoj Gori jer je i ona bombardovana”, istakao je Mitropolit.

Podsjetivši na mnoge koji su postradali braneći svoju otadžbinu, Mitropolit Amfilohije je kazao da je naša dužnost da se na ovaj dan sjetimo svih njih i svih onih koji su prognani i koji su postradali u pogromu 2004. godine takođe na Kosovu i Metohiji.

“Da ih se svi sjetimo, da bi se podsjetili i ovi evropski narodi na taj svoj zločin koji je nastavak nacifašističkog zločina Drugoga svjetskoga rata jer ono što nije uradio Hitler i Musolini, oni su nastavili i nastavljaju i dan danas da u ime tzv. ljudskih prava vrše u ovom svijetu. Neka bi Gospod sve njih upokojio u Carstvu Svome a svima koji su prognani širom svijeta da podari snage i kreposti da izdrže i da se vrate na svoja vjekovna ognjišta od kojih su mnoga ugašena, srušena i uništena”, zaključio je Njegovo visokopreosveštenstvo Arhiepiskop cetinjski Mitropolit crnogorsko-primorski g. Amfilohije

****

Napadi na Jugoslaviju počeli su 24. marta 1999. godine nešto prije 20 časova na osnovu naređenja tadašnjeg generalnog sekretara NATO-a Havijera Solane, a jugoslovenska vlada iste noći proglasila je ratno stanje.

Iako tačan broj postradalih još uvijek nije utvrđen, procjenjuje se da je za 78 dana koliko je trajalo bombardovanje ubijeno blizu 3.000 ljudi, među kojima je 79 djece. Tokom agresije Alijanse u Crnoj Gori je stradalo 10 osoba.

Prva žrtva NATO agresije bio je devetnaestogodišnji vojnik Saša Stajić iz Beograda. Poginuo je na današnji dan prilikom bombardovanja kasarne u Danilovgradu, gdje je služio redovni vojni rok.

7. aprila bombardovana je farma u Podgorici, kada su stradala tri radnika zaposlena na njoj. Murino je bombardovano 30. aprila i tada je stradalo šest civila, među kojima i troje djece: trinaestogodišnji Miroslav Knežević (1985), trinaestogodišnja Olivera Maksimović (1986) i desetogodišnja Julija Brudar (1989). U napadu su stradali i Vukić Vuletić (1953), Milka Kočanović (1930) i Manojlo Komatina (1927). U napadu su povrijeđeni Željko Belanović, Svetlana Zečević, Tina Milović, Mirko Šoškić, Danilo Jokić, Vasko Čejović, Slobodan Mirosavljević i Slavko Mirković.

NATO agresija na SRJ počela je pod izgovorom “spriječavanja humanitarne katastrofe” Albanaca na Kosovu i Metohiji, mimo saglasnosti Savjeta bezbjednosti UN, suprotno dokumentu o evropskoj bezbjednosti iz Helsinkija koji su njegove članice potpisale, čak i ustavima pojedinih država članica. Agresijom na suverenu zemlju NATO je pogazio Povelju UN, ali i sopstveni osnivački akt kojim je pola vijeka ranije definisan kao odbrambeni savez.

Tokom agresije korišćena su ubojna sredstva zabranjena međunarodnim konvencijama, uključujući kasetne bombe i granate punjene osiromašenim uranijumom. Samo na Srbiju NATO je bacio šest tona uranijuma, koliko bi bilo dovoljno za konstrukciju 170 replika nuklearne bombe kakva je bačena na Hirošimu. NATO je bombardovao pretežno civilne ciljeve: stambena naselja, mostove, bolnice, škole i obdaništa, hotele, ambasade, rafinerije i fabrike, izbjegličke kolone, putnička vozova i autobuse, televizijske stanice i releje, elektroenergetske objekte… počinivši ratne zločine i izazvavši humanitarnu katastrofu ogromnih razmjera.

Mitropolija