Uspešna godina za srpske sportiste

Godina 2008. protekla je u znaku olimpijskog načela "brže, više, jače". 29. put potvrđeno je to na Igrama u Pekingu. Primat u olimpijskoj godini u Srbiji, kroz ostvarene rezultate, preuzeli su pojedinačni sportovi.
ana-jelena-nole-cavic.jpg

Ocenu većine srpskih zvaničnika da je sport naš najbolji izvozni proizvod tokom 2008. opravdali su, pre svih, teniseri Novak Đoković, Jelena Janković, Ana Ivanović i plivač Milorad Čavić.

Njihovi rezultati i ponašanje usred mnoštva društvenih problema trebalo bi da na putu u društvo najboljih svima u Srbiji budu smernica i upozorenje da je cilj dostižan za one koji veruju da su suštinske snage u čoveku konstruktivne.

GODINA TENISA

Početkom godine Đoković je prekinuo trogodišnju vladavinu Švajcarca Rodžera Federera na turniru u Melburnu, postavši prvi Srbin osvajač grend slem titule i najmlađi vlasnik trofeja na Otvorenom prvenstvu Australije u konkurenciji muškaraca.

Nastavak dana, koji je osvajanjem titule u miks dublu sa Kineskinjom Tjan Tjan Sun otvorio Nenad Zimonjić, dobio je dugo očekivni epilog u finalnom okršaju trećeg reketa sveta i hrabrog francuskog borca Žoa Vilfrida Tsonge koji je srčanošću nadgradio poređenje sa slavnim bokserom Mohamedom Alijem, ali nije uspeo da "nokautira" srpskog igrača.

Đokovićeva prva i Zimonjićeva treća grend slem titula, uz finale Ivanovićeve i polufinale jelene Janković, bili su jasan znak da će i 2008. biti u znaku "belog sporta". Usledili su turniri širom planete, Srbija je pratila i slavila njihove uspehe, signalizirajući da nam je pored "hleba" potrebno i "igara".

Tokom godine Jankovićeva i Ivanovićeva dospele su na prvu poziciju WTA liste, s tom razlikom što je Jelena godinu završila na tronu, ali je Ani pripala čast da prvu grend slem titulu u karijeri dočeka uz zvuke himne "Bože pravde" na centralnom terenu Rolan Garosa.

Zimonjić je u paru sa Kanađaninom Danijelom Nestorom godinu okončao kao prvi dubl igrač sveta ovenčan titulom i sa Mastersa u Šangaju, kojom je i Đoković označio kraj sezone.

Iako od najavljenog Nacionalnog teniskog centra još nema "ni temelja" Srbija je, konačno, dobila organizaciju ATP turnira, uz Đokovićevo obećanje da će naredne godine u srpsku prestonici "dovesti" vrhuske igrače.

PLIVANJE SADA NA VRHU

Teniskim herojima pridružio se i plivač Milorad Čavić koji je evropsko zlato iz Ajndhovena na 100 metara delfin stilom, primljeno u majici sa natpisom "Kosovo je Srbija" uz kaznu i burne reakcije javnosti u svoj višeslojnosti, opravdao na Igrama u Pekingu. Iako je zlato u istoj disciplini pripalao Amerikancu Majklu Felpsu, slavu je nakon kontroverzne trke morao da podeli sa srčanim Srbinom.

Kraj godine doneo je Čaviću još dva trofeja - zlatni i srebrni u disciplinama 100, odnosno 50 metra delfin na kontinentalnom šamiponatu u malim bazenima u Hrvatskoj, ali i delimično rešenje materijalnog statusa kako bi nesmetano mogao da nastavi pripreme za svetsku plivačku smotru.

PEKING KAO SMERNICA ZA BUDUĆNOST

Centralni događaj u 2008. godini bile su Olimpijske igre, koje su od 8. do 24. avgusta u Pekingu pod sloganom "Jedan svet - jedan san" u 28 sportova okupile 11.128 takmičara iz 204 države.

Prvi put posle 96 godina 92 olimpijca predstavljala su u 11 sportova našu zemlju pod imenom Srbija, ali su uspeli da zabeleže skroman učinak od tri medalje - srebro je pripalo Čaviću, a bronze Đokoviću i vaterpolistima. Navedeni rezultat doneo nam je 62. poziciju među 87 zemalja koje su se upisala na listu osvajača medalja.

Na Paraolimpijskim igrama u kineskoj prestonici "obraz" sportskoj Srbiji osvetlali su osvajanjem srebrnih medalja stonoteniserka Borislava Perić i atletičar Draženko Mitrović u bacanju diska.

Sumirajući rezultate, predstavnici Olimpijskog komiteta Srbije ocenili su godinu uspešnom i, uz podršku državnih institucija bitnih za funkcionisanje sporta, najavili početak novog ciklusa čiji se put završava 2012. godine na Igrama u Londonu.

KOŠARKA, ODBOJKA, VATERPOLO NIKAD NE BLEDE

Da je 2008. lepo i časno biti iz Srbije dokazali su na borilištima širom sveta tradicionalno uspešni vaterpolisti kojima je, pored olimpijske bronze, pripalo i evropsko srebro i zlato u Svetskoj ligi, kao i odbojkaši - drugoplasirani na završnom turniru Svetske lige.

Odbojkašice su prvi put u istoriji tog sporta na našim prostorima izborile plasman na Igre, ali nisu uspele da u Pekingu zabeleže značajniji rezultat.

Košarkaši su igrajući mečeve pred prepunom Arenom i pod selektorskom "palicom" Dušana Ivkovića obezbedili plasman na prvenstvo Evrope naredne godine u Poljskoj, rukometašice su se sa kontinentalnog prvenstva u Makedoniji vratile bez ijedne pobede u grupi, a pred rukometašima je svetsko prvenstvo u Hrvatskoj i pokušaj da odbrane čast nekada jednog od naših najtrofejnijih sportova.

Atletičari Sonja Stolić i Mirko Petrović bili su najbolji u krosu na teritoriji Balkana, Dragana Tomašević osvojila je bronzu u bacanju diska na Kupu Evrope, a predstavnici streljaštva, veslanja, kajaka i borilačkih sportova tradicionalno su se sa najznačajnijih takmičenja vraćali sa medaljama.

U ekipnoj konkurenciji 2008. je ponovio bila godina košarkaša Partizana - osvajača nacionalnog prvenstva, Kupa Srbije, Jadranske lige i učesnika četvrtfinalnog nadmetanja u Evroligi. Manje uspešni bili su aktuelni prvaci države, crno-beli fudbaleri, izgubivši sva četiri meča u Ligi Kupa UEFA.

Ono što je, možda, i značajnije od uspeha seniora jesu rezultati mlađih kategorija - budućnosti srpskog sporta. Među nastavljačima tradicije "kraljice sportova" su, sudeći prema prikazanom potencijalu u ovoj godini, svetska prvakinja u skoku u dalj Ivana Španović i trećeplasirani na svetskoj smotri - Tatjana Jelača (koplje) i desetobojac Mihailo Dudaš.

Ne manje značajni su rezultati plivača Ivana Lenđera i Čabe Silađija, kajakaša Marka Tomićevića i Antonije Nađ, rvača Aleksandra Maksimovića, mladih vaterpolista - vicešampiona Evrope, kadetske rukometne reprezentacije, koja je osvojila srebro na šampionatu sveta, kao i košarkaša i košarkašica do 20 godina - osvajača evropskog zlata, odnosno bronze.

2009. DONOSI NAM UNIVERZIJADU

Da dokažu vrednost predstavnici studentskog sporta Srbije imaće naredne godine na Univerzijadi u Beogradu, čija je organizacija proteklih meseci bila dovedena u pitanje zbog neophodnosti smanjenja budžeta, ali i afera unutra preduzeća "UB2009" koje su uzrokovale ostavku direktora Siniše Jasnića i delimičnu promenu zaposlenih u organizacionom lancu.

Potvrda da svetski sportski zvaničnici imaju poverenja u naše organizatorske sposobnosti jeste i činjenica da smo tokom godine određeni za domaćina takmičenja od izuzetnog značaja - prvenstva Evrope za rukometaše 2012, odbojkašice 2011. i finalnog turnira Svetske lige u konkurenciji odbojkaša naredne godine.

NEKI SU NAPUSTILI SPORT, MNOGI U NJEMU OSTAJU

Tokom 2008. od karijere u dresu reprezentacije oprostili su se vaterpolisti Aleksandar Šapić i Aleksandar Ćirić, pripadnici generacije kojoj u riznici nedostaje samo olimpijsko zlato, a čiji je član bio i u saobraćajnoj nesreći teško povređeni Danilo Ikodinović.

Rekorder po broju nastupa za nacionalni fudbalski tim (102) Savo Milošević odigrao je oproštajni meč u Beogradu, a interesantno je da mu je to, ujedno, bio i prvu nastup u dresu Srbije.

Dok su zaslužni pojedinci odlazili u legendu, jedna od najsjajnijih "Zvezdinih zvezda" i dugogodišnji funkcioner crveno-belih Dragan Džajić dospeo je na naslovne strane iz ne baš sportskih" razloga.

Naime, početkom februara sa još dvojicom bivših funkcionera Crvene zvezde, Vladimirom Cvetkovićem i Milošem Marinkovićem, legendarni Džaja je uhapšen pod sumnjom da je zloupotrebio službeni položaj prilikom transfera fudbalera Gorana Drulića, da bi istraga kasnije bila proširena na još nekoliko igrača.

Džajić je u istražnom zatvoru proveo pet meseci, a nakon izlaska je najavio da će tužiti državu Srbiju zbog načina na koji je uhapšen, kao i medije koji su objavili snimke i fotografije hapšenja.

Dobijanje crnogorskog državljanstva po izlasku iz zatvora moglo bi da zakomplikuje krivični postupak koji se u Srbiji vodi protiv njega, mada advokat slavnog fudbalera Dragan Savić tvrdi da njegov klijent neće opstruirati sudski postupak.

U 2008, koju je Vlada Srbije proglasila godinom borbe protiv nasilja na sportskim priredbama, izrečena je i kazna zatvora od deset godina navijači Crvene zvezde Urošu Mišiću koji je 2. decembra 2007. na utakmici protiv kulskog Hajduka naneo povrede pripadniku Žandarmerije Nebojši Trajkoviću, okarakterisane kao ubistvo u pokušaju.

Presuda Mišiću pokrenula je lanac reakcija u srpskoj javnosti i jasno je da državnim institucijama tek predstoji borba u cilju primene dopunjenog Zakona o sprečavanju nasilja na sportskim borilištima.

FUDBAL JE PONOVO U TRENDU

Najvažniju sporednu stvar i u Srbiji, fudbal, na organizacionom planu zadesile su velike neprilike tokom godine koju je reprezentacija predvođena Radomirom Antićem završila na 30. mesti liste Fife, uz dobre rezultate u kvalifikacijama za Prvenstvo sveta 2010. godine u Južnoj Africi.

Na čelo organizacije došao je Tomislav Karadžić, nakon još jedne afere koja je uslovila podizanje optužnice protiv dotadašnjeg predsednika SS Zvezdana Terzić (i dalje nedostupnog srpskoj policiji) zbog sumnje da je zloupotrebio službeni položaj prilikom transfera nekadašnjih fudbalera OFK Beograda Branislava Ivanovića i Stefana Stošića.

U kontekstu priče o primeni zakonske regulative svakako veliki "minus" predstavlja činjenica da ni tokom ove godine nije donet novi Zakon o sportu čiji bi Nacrt, sudeći prema najavi ministra omladine i sporta Snežane Samardžić-Marković, trebalo da nakon dvomesečne javne raspave u aprilu uđe u Vadinu proceduru.

Definisanje Nacionalne strategija razvoja sporta u Srbiji može značiti veliki pomak u rešavanju pitanja od značaja za tu oblast, veoma važnu za prosperitet naše zemlje u svim segmentima.

Zahvaljujući sportistima Srbija je u okviru međunarodnog društvenog poretka zauzela 2008. godine značajnije pozicije i stoga je neophodno obezbediti im uslove za rad i pomoći im da svoju energiju i dalje usmeravaju ka realizaciji sportskih i ljudskih mogućnosti.
1