SAVINO SELO JE CENTAR VASOJEVIĆA U VOJVODINI

 

Marko Đukić, rođen je 11. 09. 1950. u Savinom Selu kod Vrbasa od oca Vuka i majke Poljke. Otac Vuk doselio se u poznatoj kolonizaciji 1946. u Savino Selo, iz Meteha kod Plava. Marko je završio osnovnu školu u Savinom Selu, a srednju ekonomsku školu u Vrbasu. Završio je prvu godinu Ekonomskog fakulteta u Subotici, ali je studije prekinuo zbog nepovoljnih ekonomskih prilika.
 

Aktuelni je predsjednik Udruženja Vasojevića u Savinom Selu i Generalni sekrtar Udruženja Vasojevića. Radio je u MUP-u Republike Srbije na poslovima prekršajnog postupka, odsjek policije u OUP-U Vrbas. Sada je penzioner i živi u Savinom Selu. Bio je aktivan društveno-politički radnik i obavljao dužnosti člana predsjedništva i sekretara u omladinskoj organizaciji Vrbasa. Bio je i član SKJ od 1968. do raspada partije. Rado se odazvao da govori za ''Glas Holmije'' i iskaže svoj stav o radu Udruženja Vasojevića i o njegovoj budućnosti, držeći se gesla: ''Savino Selo je centar Vasojevića u Vojvodini''.

Kako žive Vasojevići danas u Savinom Selu?

Polazeći od činjenice da je stanovništvo u Savinom Selu multietničko, što znači da u Savinom Selu živi sedamnaest nacija i nacionalnih zajednica. Ta nacionalna struktura datira od 1945. kada je državnim dekretom izvršena kolonizacija stanovništva u Vojvodini.Savino Selo dobilo je ime po narodnom heroju Savi Kovačeviću i ono je pripalo Vasojevićima tj. Lijevoj Rijeci, Andrijevici, Beranama, Plavu i Gusinju, pa je normalno da su u nacionalnoj strukturi stanovništva gledano geografski najbrojniji Vasojevići. Osnovno načelo revolucije je bilo stvaranje i njegovanje bratstva i jedinstva što je specifično za višenacionalne sredine.''Zakoni prirode''su nametnuli prihvatanje mentaliteta većinskog stanovništva, a u Savinom Selu su to bili Vasojevići. Taj mentalitet u najkraćim crtama obuhvatao je način života, kulturu, običaje, shvatanja i poglede na život, ambicije, način rada, međuljudske odnose, podizanje stepena civilizacije a prevashodno školovanje djece i omladine. Sasvim je prirodno da su Vasojevića kolonisti kao većinski narod donijeli sve navedene vrijednosti od jezika do dijalekta, koji je i danas sačuvan. Ostale su čvrste veze sa zavičajem a to je prenijeto i na mlađe generacije. Sve radosti, žalosti, jubileji, sabori i skupovi bilo koje vrste su zajednički u Vasojevićima u Crnoj Gori i Vasojevićima u Vojvodini sa centrom u Savinom Selu.

Ako me pitate kako žive Vasojevići u Savinom Selu, pitanje doživljavam kao hipotetično tj. u duhovnom životu i kako su zadovoljni sa životom, mislim sasvim dobro. U pogledu materijalnog položaja isto dobro. Svakome je pružena mogućnost da radi i sebi organizuje život. Evidentna je prisutnost svjetske ekonomske krize, period tranzicije je ostavio dosta nevolja, ekonomsko materijalna osnova je pala na nizak nivo. Čvrsto se nadamo da će to krenuti na bolje.

Kako radi i djeluje Podružnica Udruženja Vasojevića u Savinom Selu?

Vizija našeg Udruženja se obistinila, osnovani smo iz razloga što se ukazala prijeka potreba, jer se naslućivao nasilni raspad Jugoslavije praćen velikim zlom naša namjera bila je da se tome suprostavimo po onoj Njegoševoj ''...Udar nađe iskru u kamenu bez njega bi u kam očajala''.Udruženja Vasojevića je osnovalo još nekoliko organizovanih udruženja.''Crnogorski sabor srpske sloge'' 1993. Jugoslovenski pokret Crnogoraca. Ova udruženja su se oštro suprostavila separatnoj Crnoj Gori, odnosno njenom rukovodstvu ukazujući na opasnost njihovog djelovanja. Udruženja Vasojevića u skladu svojih redovnih aktivnosti izdaje časopis ''Glas Vasojevića'' i nekoliko kapitalnih knjiga kao što su: Znamenite ličnosti Vasojevića iz Crne Gore, Doktori nauka iz Vasojevića autora dr Luke Kastratovića, kao i razne publikacije, časopise i deklaracije. U proteklom periodu dodijelili smo zlatnu povelju predsjedniku Rusije Vladimiru Putinu na predlog počasnog predsjednika prof. dr Milije Zečevića, počasno zvanje doktora nauka beogradskog Univerziteta. Doskorašnji ambasador Rusije u Beogradu Aleksandar Konuzin bio je počasni član Udruženja Vasojevića. Udruženje Vasojevića je poznato po humanitarnom radu i finansiranju crkava i spomenika u Vasojevićima. Udruženje je pomoglo štampanje preko 20 knjiga. Čiji su autori poznati književnici i javni radnici sa prostora Vasojevića na čelu sa počasnim predsjednikom prof.dr Milijom Zečevićem, koji stalno afirmiše vrijednosti tog najvećeg srbskog plemena Nemanjićkog soja. 

Najkraće rečeno, mi smo Podružnica Udruženja Vasojevića-Beograd što znači da je naš program i ciljevi isti, samo što je podružnica mjesno nadležna za Vojvodinu. Ja sam inače predsjednik Podružnice Udruženja Vasojevića u Savinom Selu i Generalni sekrtar Udruženja Vasojevića Beograd što govori da je to jedna cjelina. Osnovno načelo je očuvanje i njegovanje trajnih vrijednosti. Čvrsta veza sa zavičajem-Vasojevićima u Crnoj Gori. Očuvanje nacionalnog i kulturnog identiteta, jezika, dijalekta, običaja i kulture. Povezanost svih srbskih zemalja i naroda. Uzajamna pomoć i saradnja na svim nivoima. Učestvovanje i odlučivanje u svim segmentima lokalne vlasti. Očuvanje i unapređivanje međunacionalne tolerancije i suživota, programi i projekti su multikulturalnog karaktera u cilju razvijanja duha tolerancije.

Koji su budući planovi Podružnice?

Planovi Podružnice su uglavnom obuhvaćeni iz programa rada Podružnice, prilagođeni datim momentima i sve aktivnosti se vrše u kontinuitetu blagovremeno javno i transparentno.
 

Poruke čitaocima su da obavezno čitaju ''Glas Holmije'' studiozno od prve do poslednje strane, ako znaju nek se podsjete, ako ne znaju neka nauče.

Kakvo je Vaše mišljenje o našem časopisu ''Glas Holmije'' ?

Sa velikim pijetetom čitam i razgaljujem dušu Vašim časopisom, jer je tematika fascinantna, svaka oblast je sadržajna, zasnovana na istorijskim činjenicama, potkrijepljena arhivskom građom, naučna, provjerena, i utvrđena naučnom istino. Posebno me oduševljava to što je urednik, novinari i publicisti veliki moji prijatelji i vrsni poznavaoci svog zanata. Zamjeram što list nije dovoljno publikovan i nije došao u dovoljnoj mjeri do čitalaca, po mojem mišljenju marketing se mora bolje odraditi. Čitalac da bi znao kakav je list mora ga pročitati, a posao je izdavača da to maksimalno odradi. Slažem se da je to problem materijalno-finansijske prirode ,da bi se povećao tiraž, i dostavile novine do čitalaca potrebne su veće pare.