Stečaj, nezaposlenost i socijalni slučajevi

 Ali, ništa još nije gotovo jer devastiranom privredom vršlja stečajna mafija.
        Zbog nakaradne privatizacije koja je omogućila, sa jedne strane enormno špekulativno bogaćenje, a sa druge ogromnu nezaposlenost i socijalnu bijedu, još 2003.godine, Narodna skupština RS usvojila je Osnove programa socijalnog zbrinjavanja radnika koji će procesom privatizacije, stečaja i likvidacije preduzeća ostati bez zaposlenja u RS.
         Devet godina poslije, 15.maja ove godine poslanici će imati priliku da se suoče sa haosom koje je privatizacija ostavila, ali i sa sudbinasma desetina hiljada  ljudi koji su zbog mešetarenja označeni kao žrtve tranzicije.
         Samo u 2011. godini, zahtjev za socijalno zbrinjavanje radnika, putem uplate doprinosa, podnijelo je 59 preduzeća u stečaju u RS, u kojima je bilo zaposleno 5.797 radnika.
         Za njihovo zbrinjavanje potrebno je čak 22.918.672 KM za doprinose za penzijsko i invalidsko osiguranje, dok je za doprinose za osiguranje od nezaposlenosti potrebno 691.790 KM, što iznosi  ukupno 23.610.462 KM prema dosad usaglašenim dugovanjima preduzeća koja su otišla u stečaj.
        Ali, red žrtava koji su na čekanju proteže se i u prethodne godine tokom kojih nisu bili zbrinuti ni radnici koji su ranijih godina doživjeli istu sudbinu.
        Lani je realizacijom programa socijalnog zbrinjavanja radnika izmireno 21.400.398 KM obaveza za doprinose, od čega je budžetom odobreno 20.180.000 KM, a ostatak sredstava u iznosu od 1.220.398 KM odnosi se na povrat sredstava od strane Zavoda za zapošljavanje i finansijsko poravnanje s Fondom PIO.
        Navedena sredstva su upotrebljena za izmirenje doprinosa za 8.677 radnika iz 52 preduzeća, a u najvećoj mjeri radi se o firmama koje su otišle u stečaj u ranijim godinama, i to u 2008. 2009. i 2010. godini, dakle, u periodu  kontinuirane vlasti (SNSD) istih onih koji su i predložili i progurali privatizacioni zakon.
        U Vladi RS napominju da su u proteklih osam godini, putem Programa socijalnog zbrinjavanja radnika, iz  budžeta odobrena sredstva za izmirenje obaveza za doprinose za penzijsko invalidsko osiguranje i doprinose za osiguranje od nezaposlenosti u iznosu od 156.696.790 KM i to za 50.252 radnika, od toga 44.819 radnika iz 287 preduzeća u stečaju.
         Takođe, putem javnog poziva omogućeno je ostvarivanje prava na starosnu penziju za 5.433 radnika.
         Da bi se ova socijalna bomba neutralisala, radnici su sklanjani sa liste u penzioni fond što je i dovelo ovaj sistem u stanje kolapsa u društvu u kome je skoro više korisnika penzije nego zaposlenih.
         Samo je politika SNSD-ovog kontinuiteta mogla da dovede Srpsku u stanje u kome je sa lica zemlje nestalo na stoitine preduzeća,  što je uslovilo ogromnu nezaposlenost i proizvodnju penzionera kojima se naknade isplaćuju iz bankarskih kredita.
           Pri tome novih radnih mjesta nema ni na vidiku jer su svi potencijalni investitori razjureni, bzudžet i fondovi su u hroničnoj besparici i prezaduženi a iz takvog stanja vlast kontinuiteta predlaže jedini izlaz – novo i još veće kontinuirano zaduživanje, i tako do sudnjega dana  koji je, nesumnjivo, veoma blizu ukoliko ga MMF ne prolongira.