Ruski dom za francuske starce

Novi starački dom je zvanično otvoren krajem marta pod okriljem ruskog Crvenog Krsta u francuskoj Nici. Starački dom nastavlja  tradicije ruskih emigranata, koje je sudbina  dovela na Azurnu obalu Francuske.

Prvi ruski starački dom je bio otkriven u Nici 1950-h godina proteklog veka. To je bio jedini na jugu Francuske socijalni dom za potomke ruskih emigranata, čiji je veliki broj stigao u tu zemlju posle Građanskog rata u Rusiji i u vreme crvenog terora. Nije slučajno  odabrana Azurna obala, - objasnio je u ekskluzivnom intervjuu radiokompaniji Glas Rusije rukovodilac  ruskog Crvenog Krsta Sergej  Kapnist.

Starački dom za Ruse se pojavio na jugu Francuske zbog toga, što je tu živelo mnogo emigranata. Tu se u Nici nalazila i saborna  crkva RPS – Sveto-Nikolska, koja nam je bila veoma prisna i patronirala Ruski dom u Nici. S obzirom na potrebu da se osnuje starački dom, generalna direkcija ruskog Crvenog Krsta kupila je zgradu gradskog hotela i preuredila za starački dom.

U toku više od pola veka zgrada je oronula, broj ruskih staraca se znatno smanjio. Pojavilo se više Francuza, koji su želeli da se nađu u poodmaklim godinama pod okriljem ruskog Crvenog Krsta. Zato je bilo odlučeno da se starački dom ne samo preuredi i proširi, već da se tamo primaju svi, koji to žele. Nove prostorije se delimično nalaze u istorijskoj zgradi, delimično u novim građevinama. One mogu da prihvate istovremeno oko 90 ljudi. Tu će biti  i poseban deo sa 12 kreveta isključivo za one, koji boluju od sindroma Alchajmera. Bez obzira na bitne promene, današnji starački dom će sačuvati svoju pređašnju misiju – stvaranje kutića ruske kulture i duhovnosti, - uvereva Sergej Kapnist.

Nadamo se da ćemo sačuvati ruski duh ovog doma i našeg  Crvenog Krsta. Danas ponovo postoji potreba za tim. Broj ruskojezičnih na jugu Francuske, koji su ranije živeli u različitim republikama bivšeg Sovjetskog Saveza, i pravoslavnih vernika se primetno povećava.  Potpuno je verovatno da će naš starački dom opet naseljavati ljudi ruskog porekla.

Ruski Crveni Krst vodi poreklo iz druge polovine 19. veka. Ta dobrotvorna organizacija je osnovana 1867. godine, njen statut je utvrdio sam imperator Aleksandar Drugi. Prvo je to društvo bilo namenjeno za pomoć ranjenicima i bolesnim vojnicima.  Sve do 20. veka ruski Crveni Krst je patronirala  imperatorska familija. Međutim, revolucionarne promene 1917. godine, zatim Građanski rat i ateističko nemirno  doba korigovali su život te stare ustanove, - nastavlja predsednik ruskog Crvenog Krsta Sergej Kapnist.

U Rusiji posle revolucije  boljševička vlada je ukinula Crveni Krst kao organizaciju.  Oni, koji su tamo radili, bili su primorani da emigriraju. Oni su  odlučili da obnove Crveni Krst sa svim predrevolucionarnim ponomoćjima.  Prvo je organizacija bila obnovljena u Ženevi, zatim se proširila na mnoge gradove Evrope, te je imala predstavništva u 20 zemalja. U Francuskoj se nalazila generalna direkcija Crvenog Krsta. U sovjetsko doba se obnovljeni Crveni Krst bavio uglavnom velikim brojem emigranata, koji su se našli u inostranstvu.

Bez obzira na to, što je period masovne esmigracije sunarordnika već prevaziđen, ruski Crveni Krst je tražen i danas. Tamo pažljivo čuvaju kulturu, duhovnost i tradicije Rusije od pre revolucije. Mnogi od onih, koji žive van Rusije, često dolaze u odelenja ruskog Crvenog Krsta, tražeći utehu i  uspomene  na napuštenu Otadžbinu.