T U Ž N O S A O P Š T E NJ E

REPUBLIKA SRPSKA KRAJINA

VLADA I SKUPŠTINA U PROGONSTVU

11080 ZEMUN, Magistratski trg 3 – Republika Srbija

Br. 1467/12 - 26. mart 2012.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

T U Ž N O S A O P Š T E NJ E

SRBIJA NEOVLAŠĆENO POKLONILA HRVATSKOJ KULTURNO BLAGO KRAJINE


22. mart 2012. godine je ministar za kulturu Republike Srbije, Dragan Marković, predao Hrvatskoj hiljade dela srpske kulturne baštine (spasenih iz arhiva, biblioteka, državnih ustanova, crkava i hramova Srpske pravoslavne crkve, od 1990. do 1995, jer im je pretilo uništavanje – hrvatska vojska je srbsko blago spaljivala, lomila, cepala ili proglašavala delom hrvatske kulturne baštine) i ovaj dan će biti zabeležen na crnim stranicama Istorije.

Ministar u Vladi Republike Srbije je to učinio neovlašćeno, jer su srbskim kulturnim blagom Srba Krajišnika mogle da raspolaže samo Vlada i Skupština Republike Srpske Krajine u progonstvu, izabrane po Ustavu Republike Srpske Krajine i na osnovu državnih zakona. Vlada Republike Srbije se ogrešila o istorijsko i etničko pravo srbskog krajiškog naroda, koji preko svoje Vlade i Skupštine u progonstvu, radi na obnovi Republike Srpske Krajine, kao autohtone države – nastale na osnovama istorijskog srbskog državnog prava i na osnovu osamostaljenja u odnosu na Republiku Hrvatsku (državu hrvatskog naroda). A to osamostaljivanje je zabeleženo i u Rezoluciji Saveta bezbednosti UN, br. 743/1992, što Vlada Republike Srbije ne uzima u obzir, te time pokazuje svoje antisrbsko i antidržavno lice. Državotvornost srbskog naroda Krajine je starije od ovog zabeleženog u dokumentu UN:

- Istorijsko državno pravo krajiškog naroda počiva na elementima državotvornosti u Vojnoj Krajini iz 1471. godine – kad je Krajina bila u Ugarskoj, u Austriji od 1630. godine, Austro-Ugarskoj od 1867. godine. Na osnovu ove državnosti Krajišnici su, slobodno izraženom voljom, odlučili da, kao slobodan, ravnopravan i državotvoran narod, pristupe Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca 1918. godine, odnosno Kraljevini Jugoslaviji i 1945 - Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji.

- Vlada Republike Srbije nije smela da zanemari odredabe Ustava Socijalističke Republike Hrvatske iz 1947, 1963. i 1974. godine, koje su garantovale krajiškom srbskom narodu pravo na državotvornost, ravnopravnost i pravo na samopredeljenje - s pravom na otcepljenje.

Predsednik, Vlada, Skupština i Ministarstvo spoljnih poslova Republike Srbije su redovno obaveštavani od Vlade i Skupštine Republike Srpske Krajine o obavljenom hrvatskom zločinu genocida nad srbskim narodom od 1990. do 1995, a više puta su Vlada i Skupština RS Krajine pisale - radi otklanjanja posledica hrvatskog zločina genocida i predlagale , da se sačuvaju dela srpske kulturne baštine – sklonjena na teritoriju Republike Srbije. Međutim, državnici Republike Srbije su odbijali svaku saradnju o tome. Neovlašćenim poklanjanjem srbskog kulturnog blaga Hrvatskoj, državnici Republike Srbije su, najotvorenije, pokazali da sarađuju s izvršiocem zločina genocida nad Srbima, te su se, time, svrstali u red izvršilaca tog zločina (jer je poklanjanje kulturnog blaga onome koji je to blago sistematski uništavao ili sebi prisvajao - deo zločina genocida).

Vlada i Skupština Republike Srpske Krajine obaveštavaju, da je čudno što Patrijaršija Srpske pravoslavne crkve nije založila svoj autoritet – da državnike Republike Srbije spreči u ovom anticivilizacijskom koraku – predaju kulturnog blaga onome ko je to blago uništavao (u Drugom svetskom ratu i od 1990. do 1995).

S tugom, upoznajemo javno mnjenje, da nadležni u Patrijaršiji, već tri godine, odbijaju da odgovore na pismene predloge Vlade RS Krajine. A Vlada RS Krajine je samo želela, da se sa Patrijaršijom dogovori – na koji način, da se sačuva sklonjeno srbsko blago iz Krajine i Hrvatske i šta da se preduzme na međunarodnom planu u vezi sa pokatoličavanjem 30.000 pravoslavnih Srba u Republici Srbskoj Krajini i njihovim uključivanjem u hrvatsku naciju – što je, takođe, jedna od odredaba zločina genocida.

Vlada RS Krajine je podsećala državnike Srbije i Patrijaršiju SPC, da je patrijarh Arsenije Treći Čarnojević sklonio srbsko kulturno blago ispred turske vojske 1690. (koja je uništavala to blago – kao i hrvatska vojska) i smestio ga na teritoriju Austrije (u fruškogorske i druge manastire), te tada Austrija nije to blago vratila na teritoriju pod turskom vlašću – a Srbija to danas čini, vraćajući srbsko kulturno blago na teritoriju gde je hrvatska vlast.

U ovom trenutku, Vlada i Skupština Republike Srpske Krajine ne mogu ništa učiniti više od obaveštavanja javnosti o ovom neovlašćenom postupku državnika i verskih dostojanstvenika Republike Srbije.

Neka im sudi Istorija.



VLADA RS KRAJINE SKUPŠTINA RS KRAJINE

Milorad Buha, premijer Dipl. inž Rajko Ležaić, predsednik