Riječ, dvije o Srbskoj Vojvodini

Prvoj Srbskoj Vojvodini, koja je nastala 1848. godine u ugarskom dijelu Habzburške monarhije, prethodilo je pojavljivanje Vojvodine kao ideje o političko – teritorijalnoj autonomiji priječanskih Srba još krajem 17. vijeka.
Srbi su htjeli stvoriti autonomnu političko – teritorijalnu jedinicu, bez ratovanja sa Mađarima, uz dogovor koji će uvažavati principe evropske, prije svega francuske građanske revolucije i ravnopravnost svih naroda u Ugarskoj.
Ključnu ulogu u definisanju i jačanju ove ideje imala je Srbska pravoslavna crkva (Karlovačka mitropolija).

U srbskom jeziku ime Vojvodina označava teritoriju kojom upravlja vojvoda.
Vojvodovina i vojvodstvo su još dvije varijante imena Vojvodine koje se koriste u srbskom jeziku.

Ideja o ujedinjenju sa Srbijom

Vojnu pomoć Srbskoj Vojvodini pružala je jedino Kneževina Srbija i još tad se rodila ideja o ujedinjavanju Vojvodine sa Kneževinom, ali je u tim istorijskim okolnostima to bilo neostvarivo.Većina uticajnih političara Austrije i Ugarske strahovala je od „ideje osnivanja jedne velike srpske države“.

Već početkom 20. vijeka, tačnije 25. novembra 1918. godine, Velika narodna skupština Banata, Bačke i Baranje, proglasila je odvajanje Vojvodine od Ugarske i njeno priključivanje Kraljevini Srbiji.

Skupština Srema, dan ranije donijela je odluku o „neposrednom prisjedavanju Srema, Kraljevini Srbiji“.

U toku Drugog svjetskog rata, Vojvodina je dobila autonomiju kao pokrajina.
Skupština izaslanika naroda Vojvodine 31.7.1945. u Novom Sadu odlučila da AP Vojvodina uđe u sastav Narodne Republike Srbije. Banat, Bačka i Srem su i danas sastavni dio Republike Srbije, dok je Baranja izdvojena iz nje 1945.godine političkim smicalicama hrvatskog vrha KPJ.

Pravni status i „autonomaška“ politika

Ujedinjenjem Srba južno i sjeverno od Save i Dunava, srbska vojvođanska autonomija je iscrpila svoju istorijsku ulogu i izvršila svoju nacionalnu misiju.
Misao o autonomiji će malo kasnije postati političko oružje u rukama Mačeka, Radića i Broza, koji će preko malobrojnih, ali odanih tzv. vojvođanskih „autonomaša“ raditi na suzbijanju srpske prevlasti u zajedničkoj državi.

Takve aktivnosti rušiće temenje zajedničke države i unosiće razdor među srbski narod sve do današnjih dana.

Status AP u Srbiji, Vojvodina je zadržala do danas iako joj se stepen autonomije mjenjao tokom vremena.

SLIKA

Najveći stepen autonomije je imala između 1974. i 1990. godine, kada je u okviru SFR Jugoslavije, imala status federalne jedinice sa elementima državnosti.
( Imala je gotovo jednaka prava kao i SR Srbija.) Dolaskom na vlast Slobodana Miloševića, gubi status federalne jedinice ( 1990. godine) i ponovo postaje samo AP u okviru Srbije, sa ograničenim stepenom autonomije.  Poslije „demokratskih“ promjena u Srbiji, zakonom iz 2002. godine Vojvodini je vraćen jedan manji dio autonomnih nadležnosti, a od početka decembra 2009. godine i skoro sva prijašnja prava i nadležnosti koje je imala još 1974. godine.

Najviši pravni akt AP Vojvodine je njen Ustav, koji je stupio na snagu 1.januara 2010. godine.( Iznad njega je Ustav Republike Srbije. )

AP Vojvodina je članica Savjeta evropskih regija pri Evropskom parlamentu, kao prva i jedina regija (za sada?) koja je postala članica, a da matična država u tom trenutku nije bila član Evropske unije ili Savjeta Evrope. AP Vojvodina je i suosnivač regionalnog savjeta euroregije DKMT ( Dunav – Kereš – Moriš – Tisa ) koji osim Vojvodine okuplja i nekoliko županija iz Maćarske i Rumunije, čiji je zadatak međusobna saradnja u regionalnom privrednom, kulturnom i ekološkom razvoju.

Da li su samo to ciljevi DKMT ili predstavljaju paravan iza koje se kriju težnje Mađarskih iredentista ka stvaranju Velike Mađarske, koja bi obuhvatila sve Mađare u jednoj zajedničkoj državi, što bi značilo i pripajanje teritorija naseljenih većinskim nemađarskim stanovništvom kojim je vladala Ugarska prije 1918. godine u okviru Austrougarske monarhije? Svakako treba o tome i tako razmišljati.

Žitnica Evrope

„Autonomaška“ politika je (zamišljena kao) „socijaldemokratska“ i njeni prestavnici je zagovaraju obećavanjem „evropskog standarda“ građanima Vojvodine.

Vojvodina danas formalno ima veći stepen autonomije nego ikad, ali isto tako ima najmanje zaposlenih u svojoj istoriji. Od nešto više od dva miliona građana Vojvodine, svega 10% je zaposlenih, a od toga 5% građana radi u proizvodnim djelatnostima. Treba znati da se u zaposlene ubrajaju i volonteri i svi oni koji obavljaju neki posao bez naknade, oni koji su u privremenom radnom odnosu i oni koji su na povremenim i privremenim poslovima ostvarili izvjestan prihod.
Kakav je odnos „autonomaške“ socijalne politike, lako je zaključiti kad se vidi odnos „autonomaških“ vlasti prema staračkim poljoprivredim domaćinstvima.
Naime, za tu socijalnu mjeru namijenjeno je 70 miliona dinara, a sve što je ta grupa stanovništva trebala jeste da preko interneta ( ni manje – ni više) aplicira za konkurs koji je trajao 15 dana. Kako ogroman procenat njih ne zna šta je internet, kamoli šta sve treba da se konektuje ( Šta sad to znači?) na isti, 69 miliona dinara je ostalo nerealizovano i preusmjereno je na birokratske potrebe.

Žitnica Evrope, kako je neki zovu, može da proizvode hranu ne samo za cijelu Srbiju, već za 50 miliona ljudi, ali isto to u njoj nema ko da radi. Sela Vojvodine su skoro opustjela, njive se prodaju onome ko ima više da plati (sve češće strancima), koji ih drži u svom vlasništvu, čekajući da skoči cijena hrane, kad/ako svjetsko tržište izađe iz krize.

Šta rade „autonomaši“ konkretno po tom tom pitanju?

Jedna od svakako „najorginalnijih“ socijalnih mjera zapošljavanja jeste povećanje broja policajaca u Vojvodini.

Vjerovatno sve u cilju održavanja politike te „birokratske ravnice“. Otvorili su svoju kancelariju u Briselu, za šta im je saglasnost dala Republička vlada, ali su isto tako ispred sjedišta Evropske unije istakli i tzv. „vojvođansku zastavu“ koju je Ustavni sud Srbije proglasio neustavnom.

SLIKA

Zastava Vojvodine ima najvećim dijelom veliko srednje plavo polje, sa tri žute zvijezde koje simbolizuju Banat, Bačku i Srem.Na vrhu usko polje crvene, a na dnu bijele boje.Svakako zastava sa dominantnim plavim poljem i žutim zvjezdama, najprije i najlakše se može identifikovati sa zastavom Evropske unije, a nikako Srbije.

Šta treba da uradi Vlada Srbije kao odgovor na takvo ponašanje?

Bilo kakvo pozivanje na samostalnost Vojvodine je suludo, na šta se podizanjem te iste zastave ( ponavljam, neustavne) na neki način poziva.

Prema zadnjem popisu stanovništva u Srbiji iz 2002. godine, Vojvodina ima 2.031.992 stanovnika, Srbi čine 65,05% stanovništva ili 1.321.807 , Mađara ima 290.207 odnosno 14,28 %, dok ostale „brojnije“ etničke grupe ne prelaze 2,8%.
Sve zagovornike vojvođanske autonomije, koji na taj način direktno rade protiv srspskog naroda i srpske države, treba krivično goniti jer zagovaranjem autonomije rade protiv njenog državnog poretka.

Vlada Srbije mora svesti autonomiju na razumne granice, ako ne i vratiti u one granice iz 1990. godine, prema Ustavu za koji je glasao veliki procenat građana Vojvodine. Ako to ne učini, iskopaće grob svom narodu i svojoj državi.

Vlada Srbije to mora da uradi, ona mora pokazati na tom primjeru da je ona šef u svojoj državi i niko drugi, tek onda ona i njeni građani zaslužuju bolju budućnost.