Verovali ili ne: U Hrvatskoj se od 1948. nije rodio nijedan Srbin!

Ako je suditi po rezultatima popisa stanovništva u Hrvatskoj, počev od prvog, održanog 1948. godine, pa sve do poslednjeg, 2001. godine, može se zaključiti da se Srbi u ovoj bivšoj jugoslovenskoj republici nisu ni rađali??! Štaviše, za nešto više od pola veka, ukupan broj Srba je sveden na trećinu, dok se broj Hrvata, istovremeno, uvećao za čitav milion!

Da čudo bude veće, „velikosrpska agresija" i masovno stradanje Hrvata u domovinskom ratu, doprineli su da se njihov broj tokom poslednje decenije 20. veka uveća za 240.000, dok je istovremeno iz hrvatskih popisa nestalo čak 380.000 Srba!

Iako frapantni i krajnje neočekivani, Hrvati se svojski trude da ove rezultate predstave tačnim, mada bi iole površna analiza pokazala da je reč o najobičnijoj manipulaciji i mahinaciji. Očigledno, želja je da se Srbi u Hrvatskoj i papirološki svedu na jednu trećinu u odnosu na njihov broj posle Drugog svetskog rata, odnosno da se i na taj način ostvari hrvatski demografski san još iz vremena Ante Pavelića i Nezavisne države Hrvatske.

Ključni rezultat svih posleratnih popisa u Hrvatskoj svodi se na sledeće: ukupan broj Srba i drugih pripadnika nacionalnih manjina, zabeležen popisom iz 1991. godine, identičan je onom iz 1948. godine. U međuvremenu, u „lijepoj njihovoj", prirodni priraštaj (više rođenih nego umrlih) nešto je veći od milion ljudi, ali među njima Srba jednostavno nema! Drugim rečima, od 1.004.407 ljudi, za koliko se ukupan broj stanovništva u ovoj republici povećao za nešto više od četiri decenije, 760.957 je pripisano Hrvatima, dok su preostali (243.450) pridodati neopredeljinima, Jugoslovenima i ostalima. Srbi se, pogađate, nigde ne pominju!

Još čudnije rezultate je pokazao popis stanovništva obavljen 2001. godine. Po njemu, tokom poslednje decenije prošlog veka, ukupan priraštaj, koji iznosi svega 41.115 stanovnika, kompletno je pripisan grupi neopredeljenih, ali se zato neokrnjenom broju Hrvata iz 1991. godine pridodaje i 240.821 čovek, koji do tada nije želeo da se nacionalno izjasni??! Drugim rečima, svi oni koji se u posleratnom periodu, od 1948. do 1991. godine u Hrvatskoj nisu osećali Hrvatima, nečijom volšebnom matematikom i papirološkom gimnastikom su se u međuvremenu „predomislili".

Još zanimljivija je činjenica da Hrvatska tokom krvavog građanskog rata s početka devedesetih, sudeći po rezultatima popisa iz 2001. godine, nije zabeležila gubitak nijednog jedinog Hrvata, ali i nijednog čoveka iz grupe neopredeljenih! S druge strane, iz spiska je nestalo čak 380.032 Srbina ili, bolje rečeno, dve trećine u odnosu na popis obavljen deset godina ranije. Dakle, Pavelićeva zamisao da jednu trećinu Srba valja ubiti, trećinu proterati, a preostale prekrstiti, barem papirološki, već je ostvarena.

I više od toga, tvrdi Savo Štrbac, direktor Informativno-dokumentacionog centra „Veritas".

- Ono što su hrvatske vlasti učinile tokom minule dve decenije prevazišlo je sve snove Pavelića, Budaka i njihovih ustaških sledbenika. Proces pohrvaćenja i pokatoličenja je u punom jeku, a samo tokom poslednje decenije prošlog veka to je učinilo na desetine hiljada Srba. Sećam se zagrebačkog paroha Milenka Popovića, čiji je jedini posao tokom devedesetih bio da izdaje potvrde o kršenju u pravoslavnoj crkvi, koja je bila dovoljna da neko pređe u katoličku veru. U strahu od šikaniranja na ulici, školi ili na radnom mestu, ljudi su menjali veru, imena, pa čak uzimali i neutralna prezimena. Jovani su postajali Ivani, a mali pravoslavci su preko noći postajali mali-veliki katolici!

Slično misli i Milorad Pupovac, predsednik Srpskog nacionalnog veća, koji kaže da je socijalna mimikrija dosegla razmere epidemije!

- Na popisu 1991. godine, na kojem nije bilo Srba iz Krajine, izbrojano je 580.000 Srba i 106.000 Jugoslovena. Deset godina kasnije, Srba je bilo tri puta manje (201.000), a Jugoslovena svega 76! Imajući u vidu da se čak i Hrvati slažu da je među Jugoslovenima bilo najmanje 60, a po mnogima čak i 80 odsto Srba, razumljivo je na koji se način ukupan broj Srba u Hrvatskoj sveo na samo 4,5 odsto ukupnog stanovništva. Još ako se tome doda da se 2,5 odsto građana i dalje nacionalno ne izjašnjava, a među njima je, opet, najviše Srba, logično je da svaka priča o tačnom broju Srba neutemeljena i krajnje proizvoljna. Ipak, nadam se da ćemo na narednom popisu, 2011. godine, ukoliko se nastavi tendencija normalizacije odnosa i smanjivanje tenzija, imati potpuno drugačiju i jasniju sliku - kaže Pupovac.

Hrvati su vekovni san o nezavisnoj državi dočekali, bar zvanično, sa idealnom demografskom slikom: 90 odsto svih državljana Hrvatske danas su Hrvati, iako ih je 1948. bilo svega 75 odsto.


Mućke i sa biračkim spiskovima

U mnoštvu primera koji nedvosmisleno ukazuju da su popisi stanovništva u Hrvatskoj bili, u najmanju ruku, „frizirani", izdvaja se i ovaj: Hrvatska kancelarija za upravu nekoliko dana pre poslednjih parlamentarnih izbora 2007. godine objavila je popis prema kojem Hrvatska ima 4.073.294 birača, što je oko 105.000 birača više nego na izborima 2003. godine. Međutim, kako u ovoj zemlji živi i oko 900.000 osoba koje nemaju pravo glasa, ispada da u „lijepoj njihovom" ima oko pet miliona stanovnika. Poslednji zvanični popis pokazao je da ih „samo" - 600.000 manje!