Rješenja mogu doći i prije opštih izbora

Piše: Dane Čaković, predsjednik SNP – Izbor je naš

Prije više od petnaest godina na jednoj televiziji sam rekao, da je Republika Srbska naša kuća, naše imanje, i svako najbolje upravlja svojim imanjem. Šta će nam stranci, visoki predstavnici – da upravljaju našim životima, zar su oni došli da nama čine dobro i realizuju naše interese? Negdje u to vrijeme za BiH sam rekao da je ona nemoguća država, fikcija od države, koja nikad nije postojala kao suverena, samostalna država, već je njen, uslovno rečeno, suverenitet bio pod okupacijom, diktaturom, ili u sastavu većih sistema, kraljevina i federacija.

Mogući su događaji koji će i prije opštih izbora u Dejtonskoj BiH, oktobra 2022. godine odrediti njihov ishod.
U narednih godinu dana definisaće se politika i odrediti političari koji će Republiku Srpsku, to naše imanje, razvijati i starati se najbolje o njemu, na način da se i svi žitelji imanja, voleći ga i svako na svoj način, uključe i učestvuju u tom razvoju, a na korist svih, misleći i da što ljepše, bolje i razvijenije imanje, Republiku Srpsku predaju svojoj djeci.

Ili će političari Republiku Srpsku odvesti u očiglednu i otvorenu diktaturu i okupaciju, možda čak i u njen nestanak, stvarajući centralizovanu BiH.

Moguć je i jedan složen proces stvaranja tzv. Balkanske unije u kojoj bi se nalazile Bošnjačko-Hrvatska Federacija, Republika Srbska, Srbija, Crna Gora, Makedonija. Takva unija najviše bi odgovarala Bošnjacima (Muslimanima). Ogromna većina njih živjela bi na jedinstvnom prostoru sa slobodnim tržištem, slobodnim kretanjem ljudi i usluga, bili bi slobodni i u određivanju svog načina života… Takva unija bi odgovarala i srbskom narodu, poslije srbskih integracija.

Pozitivne rezultate za sve narode takve Balkanske unije može umanjiti ili čak potpuno neutralisati eventualna činjenica da iza tih procesa stoji svjetski centar moći koji sprovodi nepravednu globalizaciju. Znači, kako bi se odnosila Balkanska unija na njene narode zavisilo bi suštinski od toga ko bi vodio te integracije.

Ishod izbora može biti poznat i prije njegovih zvaničnih rezultata i to u slučaju ako dođe do izražaja sujeta i gordost istaknutih i samostalnih političara, te da bude više kandidata za inokosne funkcije. Evo primjera sa imenima. Za funkciju predsjednika Republike Srpske, ispred opozicije kandiduje se podpredsjednik SDS-a Milan Radović, ili takođe podpredsjednik i načelnik opštine Teslić, Milan Miličević, ispred aktuelne pozicije kandiduje se Milorad Dodik, a onda, zbog sujete, kandiduje se gradonačelnik Banja Luke Draško Stanivuković ili poslanik Nebojša Vukanović, a možda i obojica.

Za funkciju, Srbskog člana Predsjedništva BiH, kandiduju se, ispred aktuelne pozicije Željka Cvijanović, a ispred opozicije poslanik, Jelena Trivić. Ukoliko bi Cvijanovićka izgubila na izborima, uslijedio bi brzi proces podjele u najjačoj političkoj stranci SNSD-u i iz nje bi se brzo formirala nova politička stranka.

Mala je mogućnost, da se u R. Srbskoj i zajedničkim institucijama BiH napravi nova skupštinska većina prije opštih izbora, mada se ni to ne može u potpunosti isključiti.

Dobar je prijedlog srbskog člana Predsjedništva BiH Milorada Dodika da razgovara sa Bakirom Izetbegovićem i drugim političarima o novonastaloj situaciji u BiH, ali bez posrednika a pogotovo stranaca.

Situacija u vezi izbornog zakona značajno će odrediti buduće izbore. Ukoliko novi izborni zakon bude podržan od Dodika, opozicija može organizovati proteste, i ukoliko ne budu masovni, biće bez ikakvih suštinskih rezultata. Ukoliko novi izborni zakon bude odgovarao opoziciji i ona čak prihvati i njegovo nametanje od strane Visokog predstavnika, može uslijediti bojkot izbora pa čak i sprječavanje i nemogućnost održavanja istih u Republici Srbskoj.

U oba slučaja nije isključena i reakcija tzv. dijela međunarodne zajednice kroz određeni intenzitet sile i sankcija. Svakako da se opši izbori u BiH mogu organizovati i po postojećem izbornom zakonu.

Kod srbskog naroda nikad ne može proći priča – samo da mi ekonomski bolje živimo, a da pri tome možemo gaziti i moralne vrijednosti, dostojanstvo (čiji temelj nije materijalno) ili „blaža varijanta“ – kad ostvarimo ekonomski uspjeh, onda ćemo povesti računa o suštinskim vrijednostima (duhovno-moralnim i identitetskim). Narodi koji se vode isključivo materijalnim porivom kroz vijekove nestaju, tj. nestaje njihov suštinski identitet, na ovaj ili onaj način, prije ili kasnije.

Inicijativa Dodika da se vrate prenesene nadležnosti Republici Srbskoj koje su nekad pod pritiskom prenesene na zajedničke institucije BiH može se odvijati u nekoliko pravaca:

– Da Dodik za takvo nešto ne dobije podršku srbskih političara, i ostane sam, predstavljajući se kao rodoljub, a Republika Srbska krene u nestanak. Takva eventualna mogućnost dala bi pravo na zaključak da je postojala organizovana zavjera protiv Republike Srpske u kojoj su učestvovali, manje više, i svi srbski političari a posebno najvažniji.

– Da Dodikovu ideju podrže koalicioni partneri, tj. skupštinska većina, a opozicija ne bi učestvovala ili bi čak bila protiv realizacije Dodikove ideje. U toj varijanti došlo bi na teži način i uz određene sankcije do vraćanja nadležnosti Republici Srbskoj.

– Da svi srbski političari podrže Dodikovu ideju.

Sada je ne samo vrijeme za jedinstvo, već se može reći da je ono uslov za odbranu Republike Srpske. Ko od srbskih političara odbije takvo jedinstvo biće odgovoran pred narodom za faktički završetak političko-pravnog života Republike Srpske.

Srbski političari jedinstveno, u ovom vremenu, sa lakoćom i bez štetnih posljedica mogu odbraniti suverenitet Republike Srpske, vratiti prenesene nadležnosti, a ako u tome naiđu na nerazumijevanje bošnjačkih političara u smislu da zaživi Dejtonski sporazum i Aneks IV, onda s pravom i na radost srbskog naroda mogu otpočeti mirno razdruživanje Republike Srpske i Bošnjačko-Hrvatske Federacije.

Da bi se što lakše ostvarilo jedinstvo među srbskim političarima Dodik, kao najmoćniji političar među njima, mora pokazati veličinu i postupke koji govore da mu je Srbska iznad sujete i svih drugih slabosti, da je spreman na žrtvu a posebno da iskreno ispruži ruku svim srbskim političarima i zatraži sabornost oko realizovanja jednog od najvažnijih ciljeva srbskog naroda u ovom vremenu.