Pravoslavna Afrika

Nekada sinonim za glad, tugu, patnju i sukobe, Etiopija je danas sve češća i sve popularnija turistička destinacija. Burna istorija, kulturna baština, ali i prelepi pejzaži, te posebna veza sa starom Jugoslavijom mamac su za srpske turiste

Nekada sinonim za glad, tugu, patnju i sukobe, Etiopija je danas sve češća i sve popularnija turistička destinacija. Uprkos tome što turistička infrastruktura nije još izgrađena, prelepi pejzaži, burna istorija koja traje hiljadama godina unazad, te činjenica da je stanovništvo ove afričke zemlje većinom pravoslavne veroispovesti (afrička pravoslavna crkva starija je od grčke crkve!), bili su dovoljan razlog da agencija "Kon Tiki" uvrsti ovu destinaciju u svoju ponudu.

Etiopija je država u istočnoj Africi u regiji poznatoj kao Rog Afrike i nema izlaz na more. Istorija Etiopije je znatno drugačija od istorije ostalih afričkih zemalja. S izuzetkom kratkog perioda uoči Drugog svetskog rata kada je bila pod italijanskom vlašću, ova zemlja nikada nije bila evropska kolonija.

Prva zabeležena država na području Etiopije bilo je kraljevstvo Aksum koje se u prvom veku razvilo u pomorsku i trgovačku silu na Crvenom moru. Već u 4. veku narod je primio monofizitsko hrišćanstvo, a vrhunac snage dosegao je u 6. veku kada je kontrolisao i južni deo Arapskog poluostrva. Sa širenjem islama od 7. veka nadalje, važnost Aksuma se smanjila, ali zemlja nije osvojena i uključena u arapsko-islamsku sferu uticaja kao Egipat i Sudan na severu.

U 14. i 15. veku etiopska država uspevala je da održi premoć nad muslimanskim sultanatima, a početkom 16. veka, kada je njen opstanak doveden u pitanje, Etiopljanima je pomogao Portugal. S njima su stigli i misionari, pa je Etiopija u kratkom razdoblju na početku 17. veka bila katolička zemlja. Ipak, 1632. učvršćena je tradicionalna monofizitska doktrina, a svi kontakti s Evropljanima su prekinuti.

Razdoblje slabih careva završava se 1855. kada je carski presto zauzeo Tevodros II. On i njegovi naslednici Johanes IV i Menilek II uspeli su da sačuvaju etiopsku nezavisnost pred nadirućom evropskom kolonizacijom, a Menilek je 1896. pobedio malobrojnu italijansku vojsku kod Adue. U sledećih 40 godina Etiopija se modernizovala, proširila prema jugu i znatno obogatila izvozom kafe. Godine 1930. presto je preuzeo car Hajle Selasije, koji je ubrzao modernizaciju zemlje po evropskim uzorima. Ipak, nije uspeo da zaustavi italijansku vojsku u drugom pokušaju osvajanja zemlje pa je razdoblje italijanske okupacije od 1936. do 1941. proveo u egzilu.

Posle Drugog svetskog rata, Hajle Selasije je uspeo da zadrži vlast i pripoji bivšu italijansku koloniju Eritreju Etiopiji dobijajući na taj način izlaz na more, ali je otpor njegovoj politici kulminirao 1974. Vojnim udarom car je svrgnut i verovatno ubijen. Pučisti, pod vođstvom Mengistu Hajle Marijama, približili su zemlju SSSR-u, a politika kolektivizacije i prisilnog otkupa žita prouzrokovala je veliku glad 1984. (povod za prvi lajv ejd).

Pad komunizma 1991. značio je i propast Mengistuovog režima. Nova vlada predvođena gerilskim vođom Melesom Zenavijem dala je široku autonomiju etničkim pokrajinama i priznala nezavisnost Eritreje, ali je svojim opreznim pristupom reformama usporila potencijalno snažan privredni rast. Dodatne probleme za vladu doneo je rat s Eritrejom oko graničnog spora od 1998. do 2000. u kome je poginulo više desetina hiljada ljudi.

Krajem 2006. godine etiopske snage su izvršile vojnu invaziju na Somaliju, intervenišući u korist Prelazne federalne vlade protiv Unije islamskih sudova.
Adis Abeba

Prestonica Etiopije nalazi se na 2.400 metara nadmorske visine i predstavlja treću najvišu prestonicu na svetu. U Nacionalnom arheološkom muzeju, koji je jedan od najbogatijih u Africi, pored ostalih mnogobrojnih eksponata, nalazi se skelet Lusi, koji je 3,6 miliona godina star. Atrakcije su svakako i brdo Entoto, katedrala sv. Đorđa, katedrala Svete trojica i Merkata, najveća pijaca na otvorenom u Africi.

Jezero Tana i Bahir Dar

Bahir Dar je grad na južnoj obali jezera Tana, vrlo prijatne tropske atmosfere. Uzbudljiva je vožnja brodom po jezeru na kome ima oko tridesetak manastira na ostrvcima, a najposećeniji su manastiri Ura Kidane Mihret i Kibran Gabrijel, u koje mogu da uđu samo muškarci, te Intos Jesus, gde je ulaz dozvoljen i ženama. Građeni su u periodu između 13. i 17. veka, a odlikuju se veoma interesantnom arhitekturom i izvanrednim fresko slikarstvom. Na svega 32 kilometra udaljenosti nalaze se fascinantni vodopadi Plavog Nila, Tis Abaj, u prevodu - "dim Nila". Jezero Tana je najveće u Etiopiji i iz njega izvire Plavi Nil. Okolina jezera je naseljena Amara hrišćanima, čiji je jezik godinama bio nacionalni jezik Etiopije.

Gondar

U 16. i 17. veku grad Gondar, poznat kao Kraljevska palata, bio je prestonica etiopskog cara Fasiladasa, koji je u njega preselio svoj glavni grad 1636. Polovinom 17. veka izgradio je veličanstven dvorac, nedavno restauriran kao Fasiladasova palata. Zbog divovskih tornjeva i zidina bedema, izgleda kao delić Evrope preseljen u Etiopiju. Godine 1979. palata i crkva Debre Birhan Selasije uvedeni su na listu zaštićenih mesta Svetske baštine Uneska. Okružena je zapanjujućim zidom dužine 900 metara, a smešena je u kompleksu ispunjenom klekom i divljom maslinom, između Enkvalal Gemba, odnosno dvorca s jajolikom kupolom, kraljevskog arhiva, mnogobrojnih impresivnih crkvi, samostana i konjušnice. Reč je o primerima arhitekture obeležene hinduističkim i arapskim uticajima, a preobražene baroknim stilom, koji su jezuitski misionari doneli u Gondar. Upravo je zahvaljujući tome grad zaradio nadimak "Etiopski Kamelot". U blizini je i selo Falaš u kome još uvek žive malobrojni etiopski Jevreji.

Aksum

Najstariji grad u Etiopiji i najsvetij grad Etiopske pravoslavne crkve. Danas, iako malo mesto, veoma je bogato kulturnom baštinom. Tu su park Stela, crkva svete Marije, bašta za krunisanje, kapela sa zavetnim kovčegom, Muzej Aksum, ruševine palate kraljice od Sabe.

Lalibela

Danas siromašno selo, nekada je bilo remek-delo srednjovekovne arhitekture. Lalibela je poznata po impresivnim crkvama isklesanim u stenama, za vreme vladavine čuvenog kralja Lalibela, vladara Etiopije iz 13. veka. Svaka crkva ima svoje arhitektonske karakteristike pa su zbog toga u svetu poznate kao osmo čudo sveta. U blizini je manastir Nakuto Leab. Kada je kralj Nakuto Leab iz dinastije Zagve abdicirao 1270. godine, otišao je u pećinu da se posveti pustinjačkom životu. Ta pećina je kasnije postala manastir u veoma lepom okruženju. U njemu se nalazi jedna od najinteresantnijih kolekcija starih krstova, ilustrovanih rukopisa, starih ikona i drugih vrednih svetih relikvija.


Info:

Površina: 1.104.300 km2

Broj stanovnika: 78.254.090

Glavni grad: Adis Abeba

Jezik: amharski

Religija: 51 odsto stanovništva je pravoslavne vere, 10 odsto čine protestanti, 38,2 odsto muslimani, a 5 odsto su urođenici sa svojim tradicionalnim verovanjima

Klima: na istoku je pustinjska, u ostalim predelima tropska i suptropska, znači, prijatna, suva, s prosečnim temperaturama od 18 do 26 stepeni Celzijusovih. Jutra i večeri su svežiji.

Valuta: etiopski bir (1 ETB = 13.57 EU)

Viza: vadi se preko turističke agencije

Zdravstvena zaštita: potrebna je vakcina protiv žute groznice, kao i uzimanje pilula protiv malarije. Obratiti se Institutu za higijensku zaštitu u Doktora Subotića br. 5, Beograd

Koristan link: