Beta blokatori čiste arterije

Ljekovi protiv krvnog pritiska iz grupe beta blokatora mogu da pomognu protiv zagušenja arterija što objašnjava njihovu već uočenu preventivnu ulogu kad su u pitanju srčani udari i takozvana "iznenadna srčana smrt", zaključili su američki stručnjaci sa Klivlendske kilinike u Ohaju.
Ta vrsta ljekova je jeftina, ali neka istraživanja pokazuju da se ne prepisuju toliko često koliko bi bilo poželjno, prenio je Rojters.
Tim iz Klivlenda na čelu sa doktorom Stivenom Nisenom do ovakvog zaključka je došao analizirajući rezultate četiri istraživanja kojima je bilo obuhvaćeno ukupno 1.500 pacijenata, od kojih je njih 1.100 uzimalo beta blokatore.
Većina pacijenata koji su uzimali beta blokatore, takođe su koristili "koktel" ljekova za srce, uključujući aspirin, ACE inhibitore, blokatore kanala kalcijuma, nitrate i statine.
Uočeno je da su u početku istraživanja pacijenti koji su uzimali beta blokatore imali u sličnoj mjeri zakrečene arterije kao i oni koji nisu uzimali ove ljekove. Vremenom, međutim, zakrečenje njihovih arterija se smanjilo, dok je kod ostalih pacijenata ostalo nepromijenjeno.
Kao što se i očekivalo i ljekovi iz grupe statina djelovali su kao čistači arterija, ali dejstvo beta blokatora na smanjenje zakrečenja arterija bilo je nezavisno od djelovanja statina. Zaključak klivlendskog tima je da beta blokatori "vjerovatno usporavaju napredovanje koronarne ateroskleroze".
Ovi ljekovi funkcionišu tako što blokiraju hemijska jedinjenja kao što su epinefrin, adrenalin i norepinefrin koja predstavljaju "prenosioce poruka" vezanih za stres. Beta blokatori regulišu i srčani ritam, ali pacijenti koji ih uzimaju često se žale na zbrkanost misli i seksualnu disfunkciju.
Nisenov tim, međutim, poručuje da rezultati njihovog istraživanja potkrepljuju preporuku nekoliko panela eksperata da beta blokatori budu ljekovi koji se kontinuirano uzimaju.

Putovanja "vode" do tromboze

Putovanja više od četiri časa bez pomijeranja prije svega u avionima duplo povećavaju opasnost od stvaranja venske tromboze koja može biti smrtonosna, upozorila je Svjetska zdravstvena organizacija (SZO).
Rezultati istraživanja SZO pokazali su da se i kod putnika koji za kratko vrijeme obave više putovanja avionom povećava opasnost od stvaranja krvnih ugrušaka.
Opasnost, međutim, ne prestaje potpuno kada se let završi, već traje još otprilike četiri sedmice.
Kod putnika koji se ne pokreću više od četiri časa putovanja vozom, kolima ili autobusom opasnost se takođe povećava.
Venska tromboza nastaje usljed stvaranja krvnih ugrušaka u dubokim venama, uglavnom u donjem dijelu nogu, a zatim se kreće po organizmu i stiže do pluća blokirajući cirkulaciju krvi.
Prvi simptomi venske tromboze su bol, osjetljivost na dodir i otok u oboljelom dijelu noge, kaže se u studiji SZO o opasnostima prilikom putovanja.
Kada ugrušak stigne do pluća pacijent osjeća bolove u grudima i respiratorne smetnje, a ukoliko se ne pristupi liječenju postoji opasnost od smrti.
Ta opasnost se, kako smatraju stručnjaci SZO, može smanjiti ukoliko se mišići na listovima noge aktiviraju pravljenjem kružnih pokreta zglobovima stopala i ako se ne nosi uzana odeća i ne konzumiraju sedativi i veće količine alkohola, prenijeli su francuski mediji.

DR OLIVERA KOVAČEVIĆ, DERMATOVENEROLOG, PMU "DR SEMENOVA" BUDVA
Augmentacija mekih tkiva

Augmentacija (uvećavanje) mekih tkiva podrazumijeva ubrizgavanje supstancija ("fillera") za popunjavanje i kozmetsko pokrivanje defekata u mekim tkivima, tj. u dermu (srednji sloj kože). Indikacije za ovu tehniku su meki, deprimirani ("uvučeni") ožiljci, fibrozni ožiljci, bore srednje dubine (radijalne perioralne, bore oko usana, nazolabijalni sulkusi, naznačene linije na koži koje povezuju nos sa uglovima usana).
Filler se ubrizgava u papilarni ili retikularni derm (površni ili donji dio srednjeg sloja kože).
Kod svih fillera nehumanog porijekla postoji mogućnost stvaranja alergijske reakcije, pa se mora sprovesti epikutani alergo test najmanje mjesec dana pre započinjanja terapije. Drugi problem je degradacija (uništavanje) fillera od strane mononuklearnog fagocitnog sistema (sistem ćelija za odbranu organizma), što zahtijeva ponavljanje procedure na 3-6 mjeseci, u zavisnosti od vrste fillera i brzine razgradnje.
Najpoznatiji filleri su kolagen, fibrin i silikon. Primjena silikona se ograničava zbog potencijalnog karcinogenog efekta. Za primjenu kolagena apsolutna kontraindikacija su sistemske bolesti vezivnog tkiva.
Najpoznatiji humani filer je autologno masno tkivo koje se dobija ekstrakcijom sa gluteusne regije i potom implantira u zone ožiljaka ili bora iste osobe. Ova je tehnika sve popularnija i zove se lipoinjekcija ili autologna transplantacija masnog tkiva. Ovdje nema opasnosti od alergijskih reakcija, ali se i ova tehnika mora obnavljati nakon godinu dana.