Održana konferencija za štampu u vezi sa utvrđivanjem prava vlasništva nad jezerima na Balkani

Građanima Mrkonjić Grada je poručila da će predstavnici vlasti koristiiti svoja zakonska prava i mogućnosti, u ''borbi'' oko jezera, jer jezera ne mogu da budu privatno vlasništvo

''Jezera  ne mogu da budu privatno vlasništvo i samim tim smo pokrenuli zahtjev za pokretanje upravnog spora kod Pravobranilaštva Republike Srpske, zato što nas oni zastupaju. Nezadovoljni smo posljednjim rješenjem Geodetske uprave za  imovinsko-pravne poslove u   pokrenućemo upravni spor i pustiti sud da odluči'', rekla je Aničićeva.

Podsjetila je da se od  2012. godine vodi  spor kod Republičke uprave za geodetske i imovnisko-pravne poslove PJ Mrkonjić Grad, oko utvrđivanja prava vlasništva nad jezerima na Balkani.

''Prvim rješenjem Područna jedinica Geodetske uprave u Mrkonjić Gradu odbila je zahtjev TC Balkana da ona postane vlasnik. Međutim, oni su se žalili i drugostepenim rješenjem Republička uprava za geodetske i imovinsko-pravne poslove u Banja Luci je poništila  to rješenje i vratila cijeli spor na ponovni postupak. Ponovnim postupkom i utvrđivanjem svih činjeničnih stanja Područna Jedinica u Mrkonjić Gradu donosi ponovo rješenje kojim osporava da se jezera uknjiže i da budu privatno vlasništvo, odnosno predmet rješava u korist opšteg javnog dobra, u korist države i svih stanovnika opštine Mrkonjić  Grad. Po ponovnoj žalbi, Republička uprava za geodetske i imovinsko-pravne poslove ponovo poništava rješenje Područne jedinice u Mrkonjić Gradu i ponovo vraća postupak na ponovno odlučivanje. Znači, i nakon četiri godine se nalazimo na početku'', rekla je Aničićeva.

Ona je naglasila da se lokalna vlast bori  da jezera ostanu javno vodno dobro, da budu u vlasništvu republike ili opštine.

''Svi znamo kako su nastala jezera na Balkani, da su jedna prirodna cjelina, da je to vodna površina, ma kako se ona vodila u katastru i papirima i kao takva i po svim zakonima koji idu u korist tome mislimo da ne može da bude u privatnom vlasništvu'', istakla je Aničićeva.                                                             

Aničićeva je rekla da postoji hiljade činjenica i stavri, na terenu, a najviše moralnih, na strani da tu bude javno dobro.

''Ono što zakon kaže jeste da i po zakonu o privatizaciji i po zakonu o stvarinim pravima vodna površina ma kako ona nastala kao javno dobro ne može da bude predmet privatizacije. Znači, mi imamo činjenicu da je u periodu od 1959. do 1961. godine opština kupovala zemljište od privatnih vlasnika, da je bog dao tako da na tom mjestu postoji jedna prirodna cjelina koja može da se napuni vodom sa izvora koji postoje ispod velikog jezera i sa rijekama koje dotiču, kao i da je 1979. godine  to preneseno tadašnjoj Krajini na raspolaganje i upravljanje. Nekakvim čudom, kada je nastupila privatizacija je to ušlo u program privatizavcije i to je ono čime sa sad niko više ne bavi'', kaže Aničićeva. Dodajući da postoji izvještaj direkcije za privatizaciju koji je pun raznih nelogičnosti i nedovoljno dokaza, kao i uvjerenje Investiciono razvojne banke koja sad prati cijeli taj proces u kojem je konstatovano da u onom programu o privatizaciji koji se tada desio nedostaju pravni osnovi za sticanja dijela zemljišta, da se to vodi na drugim korisnicima, da dio parcela nema dokumentaciju, da dio građevinskih objelata nije uplanjen ni uknjižen, da imaju sredstva u sporu i da nije dostavljena dokumentacija.

Ali sve ovo nije bio dovoljan argument da se pokrene cijeli postupak oko utvrđivanja pravog i činjeničnog stanja šta je to moglo da bude predmet privatizacije.

Aničićeva je navela da sada postoje razna tumačenja da li je to prirodno ili vještačko jezero na Balkani.

''Prirodno, jer mi imamo rijeku koja protiče kroz Mrkonjić Grad i koja izvire  iznad Balkane, prolazi kroz jezero, te nastavnja dalje. Znači,  vi imate jednu rijeku, jednu vodnu površinu koja u jednom svom dijelu zauzima samo neki drugi oblik i ponovo nastavlja svoj tok i sad odjednom na jednom tom dijelu koja je jedna takva prirodna cjelina to treba da bude privatno vlasništvo. Mislim da je to apsurd i da nepostoji nigdje u svijetu'', istakla je Aničićeva.

Opština Mrkonjić Grad trenutno nije ni vlasnik, ni posjednik, niti organizuje bilo kakve aktivnosti u  vezi sa uređenjem, čišćenjem jezera i dr.

______________________________________________________________________________

Poslednjim rješenjem Republičke uprave za geodetske i imovinsko-pravne poslove kojim se poništava rješenje Područne jedinice Geodetske uprave Mrkonjić Grad, oni pozivaju da se preispita kod nadležnog ministarstva i pokrene postupak oko tog da se na papiru dokaže da je to vodna površina s jedne strane, a sa druge strane postoji ugovor o zakupu zemljišta, gdje je zakonodavac Republike Srbska,odnosno  Republička ustanova  Vode Srpske, i zakupac Vidović Jovan  iz Banjaluke, gdje se njemu daje na privremeno korištenje vodno zemljište. Dakle, imamo jedan Republički organ koji kaže da trebamo dokazati daje to vodna površina, a s druge strane imamo drugi Republički organ koji daje privatnom zakupcu na korištenje vodno zemljište. Iz ovog se vidi vrlo jasno o čemu se ovdje radi.