Manifest je dobar, ali samo donekle....
(Branko, 20.01.2010. 03:24:25) [7269]

U Srbiji nisu postojala dva vec samo jedan pravi anti-fasisticki pokret - partizanski pokret. Ne postoji, cak ni najmanja, istorijska potvrda cetnickog annti-fasizma. Cak i da je postojala kod odredjenog broja boraca cetnickog pokreta zelja sa direktan sukob sa okupatorom, zvanican stav cetnickih oficira i samog Mihajlovica je bio - saradnja sa Nemcima, Italijanima, cak i Ustasma protiv partizana.
Pokusaji da se partizani i cetnici danas izjedance je plod denvnopolitickih potreba srpskih ekstremnih nacionalista koji vise ne znaju sta da kazu ili ucine da bi sebe opravdali u ocima ovog naroda. Danas, u ovom teškom vremenu, jedno od zala za koje smo naivno verovali da je uništeno opet nam preti. Užasno zlo f a š i z m a koje je sada oličeno u nekim pokretima i pojedincima, pokušava da zavede naš narod lažnim patriotizmom, pričama o velikoj i etnički čistoj Srbiji, širenjem šovinističkih i anti-semitskih ideja. Ali kao što znamo kroz istoriju delovanje takvih pokreta i sprovođenje takvih ideja jedino može da prozivede ratove, stradanje i nesreću miliona ljudi. Takvi pokreti i pojedinci samo nanose štetu ugledu i časti našeg naroda u svetu. Oni zloupotrebljavaju i razaraju tradiciju našeg naroda, namerno izjednačavajući srpski patriotizam sa svojom fašističkom ideologijom. Jedno od osnovnih obelezija savremenih sprskih fasita jeste direktno i snazno negiranje Narodno-oslobodilačke borbe (NOB-a) i svih žrtava koje su pale u toj krvavoj i neravnopravnoj borbi sa okupatorom i njegovim saradnicima na čitavom jugoslovenskom prostoru od 1941 do 1945 godine. Takodje vise nego ocito veličanje bilo kog kvislinčkog pokreta ili pojedinca u Srbiji tokom Drugog svetskog rata.
Posle svih stradanja tokom Drugog svetskog rata, užasnih demografskih gubitaka nije razumljivo i nije prihvatljvo da bilo koji pripadnik ili pripadnica srpskog naroda može da prihvata ili na bilo koji način veliča ideju naci-fašizma. U tokom rata srpski narod je pretrpeo i ogromna materijalna razaranja, uništavanje svog kulturnog blaga, verski progon, uništavanje crkava i manastira itd. Zato niko ko je od srpskog roda ne može biti uz dušmane svog naroda i njegove ubice.
Samo ovaj fragmentprikaza stradanja srpskog naroda u Drugom svetskom ratu dovoljna je opomena svima da je zlo naci-fašizma nedopustivo u savremenoj Srbiji. Tedencija, kod određenih grupa, da se ratni zločini iz građanskog rata 1991-19995 godine opravdavaju, čak i smatraju izrazom patriotizma, nije ništa drugo do fašizam na moderan način. Niko ko veliča ratni zločin ili zločinca ne može sebe smatrati pravim srpskim patriotom.
Srpska borba i svi naši ratovi od 1804 do 1999 godine bili su samo izraz borbe za opstanak, za slobodu i samostalnu državu. Ne možemo danas, u ime naših predaka, da dopustimo da se slavni dani srpskog ratovanja izjednačavaju sa ratnim zločinima pomračenih umova i fašista.
brojni su dokazi saradnje cetnika i nemacko-italijanskih okupatora. Necmi su od 1942 po odluci Mihajlovica bili zvanicno saveznici o cemu postoje i pisani dokumenti. Cetnici su prvi, cak i pre nemackih snaga, napali jedino slobodno teritoriju u porobljenoj Evropi - Uzicku republiku, koja je bila pod kontrolom partizanskih snaga. Kada im je napad odbijen prisli su Nemcima i kasnije zajedno na sa njima ponovo napali partizane na Kadinjaci. Zatim, tokom slavne bitke na Neretvi cetnici daju podrsku Nemcima i Italijanima, napavsi partizanske snage sa ledja. Cetnici u Crnoj Gori pod komandom majora Pavla Djurisica vrse masovni pokolj na nesprskim stanovnistom (toliko o cetnickom anti-fasizmu), kao i nad pripadnicima, simpatizerima i porodicama boraca NOB-a. Djurisic dirketno saradjuje sa Italijanima, bas kao i Momcilo Djujic u Hercegovini i Hrvatskoj. Pred kraja rata, svesni da sile Osovine gube rate, cetnici izbezumljeno pokusavaju da saradju sa jos vecim kvislinzima Nedicem i Ljoticem protiv partizana, koji napreduju ka Beogradu. U to vreme, i okolini Beograda, u selu Vranic cetnici cine stravican pokolj i to nad srpskim staovnistvo, gde za samo jedno vece ubijaji brutalno desetine ljudi, medju kojima i dosta dece, sa samo jednim ciljem - da zastrase pristalice partizana. Cetnicki komadant Kosta Pecanac je jos na pocetku rata na podruciju Juzne Srbije dirketno saradjivao sa bugarskim okupatorima, i zajedno sa njima vrsio zlocine nad svim anti-fasistima, cak i srpskim narodom.
General Milan Nedic koji je bio fasita gradjanskog tipa, za razliku od Ljoticevog klero-fasizma, bio je verni saradnik Nermaca. Osim slika u drustvu Adolfa Hitlera, nemackog vodje i diktatora, postoje i brojne slike gde Nedic salje svoje trupe u borbu protvi partizana zajedno sa nemackim jedinicama. Ako je bio osvedocine nati-fasita zasto je uopste pristao da saradjuje sa Nemcima i zasto je vodio borbu sa jedinim pravim borcima za slobodu. Nedicem saradnik bio je upravnik logora Banjica, koji su pored Nemaca cuvali i nedicevsko-ljoticevski vojnici. Samo na Banjici je ubijeno preko 30.000 ljudi. Tokom masovnih hapsenja i streljanja u Kragujevcu i Kraljevu okupatorima su pomoc pruzale i jedinice Ljoticevog "Zbora". Za razliku od Nedica koji je ipak bio o donekle sekularni politicar, mozda i mnogo manji fasista nego sto mu se pripisuje danas, Dimitrije Mita Ljotci je bio osvedoceni fasista, veliki konzervativac i anti-komunista.
Medjutim, problem sa danasnjom pricom o rehabilitaciji ovih ljudi mnogo je manje istorijsko ili pravno pitanje od politickog. Pitam se, kome je danas toliko stalo do njihove rehabilitacije? Kome danas smeta srpski anti-fasizam? Bojim se da neke mracne i povapirene sile laznog patriotizma, neki nostalgicari za ratovima iz 90-ih, danas pokusavaju da se ovim pricama i "pravnim procesima" ponovo vrate na nasu politicku scene. Da opet lazu, unazadjuju i sramote ovaj narod. Stop fazismu! A kao kljucno i osnovno pitanje mose se postaviti i ovo - zasto tokom proslave oslobodjenja Brograda, oktobra 2009 godine, niko i nigde nije pomenuo cetnike, Nedica ili Ljotica ako su zaista bili osvedoceni anti-fasisti. Zasto je ruskipredsednik Dmitrij Medvedev odao postu i pomenuo u svomg govoru samo jednu stranu i vojsku - partiznasku. Cak je i in porucio jasno da je Srbiji mesto u EU, da je Srbija imala samo jedan pravi anti-fasisticki pokret i da nesmemo zaboraviti svoju istoriju, sto nam neki danas namerno namecu.
(Branko, 20.01.2010. 03:50:33) [7270]