Ko to špijunira Nemce?

Najnoviji špijunski skandal kojeg su, zapravo, prvi obelodanili sami ruski zvaničnici iz Kremlja, bacio je veliku senku na bezbednost komunikacije unutar NATO-a, kao i visokih političkih krugova u Europskoj uniji. 

 

Naime, ruski zvaničnici su reagovali na razgovore, vođene u najvišoj tajnosti, o mogućem slanju nemačkih balističkih raketa 'Taurus' Kijevu, koje bi Ukrajina potencijalno iskoristila da sruši strateški važan most na Krimu. Kako je Kremlj za ovo saznao? Prisluškivanjem visokih zvaničnika Bundeswehra (Nemačkog General-štaba). Same rakete 'Taurus KEPD 350' su razvijene u partnerstvu između Nemačke kompanije 'MBDA GmbH' i švedskog koncerna 'Saab Bofors Dynamics'. 'Taurus' koristi napredne bojeve glave 'MEPHISTO' (Multi-Effect Penetrator Highly Sophisticated and Target Optimised), a čitav sistem je namenjen rušenju strateški važnih utvrđenja, poput komandnih zgrada i centara, mostova i podzemnih utvrđenih bunkera, te velikih brodova ili nosača aviona, PVO sistema, raketnih lansera, itd.

 

Nemačko ministarstvo odbrane i dalje nije saopštilo na koji način su tačno ruski hakeri i obaveštajci uspeli da dođu do snimka razgovara nemačkih generala. Neki od izvora u Berlinu navode da je u pitanju bila audio konferencija putem interneta, preko zaštićene konekcije, koju su Ruski hakeri uspeli da presretnu. To bi dalje značilo da su na snimcima i visoki vojni zvaničnici drugih zemalja NATO, što je još veći bezbednosni propust.

 

Ovo takođe znači da su ugrožene i komunikacije praktično na svim nivoima unutar NATO-a, ali i političkih predstavnika širom zemalja EU. Iako su visoki dužnosnici u Briselu pod obaveštajnom zaštitom evropskih službi, niži funkcioneri poput članova EU Parlamenta, te njihovi savetnici i sekretari najčešće koriste sopstvene uređaje - smartfone i laptopove. Takođe, pitanje je i koliko su dugo ruske hakerske grupe, poput 'Cozy Bear', 'Strontium' i 'Star Blizzard' bile unutar kompjuterskih mreža NATO i EU, te da li su to i danas. Budući da NATO koristi napredne sisteme za zaštitu, a ipak je hakovan, ostaje pitanje šta je sa Balkanskim zemljama članicama EU i NATO. Bezbednosna kultura balkanskih političara i dužnosnika je na relativno niskom nivou, a često u medijima završe i privatne fotografije i snimci političkih protivnika. Ovakva situacija je 'pravi tehnološki raj' za hakere iz Kremlja, koji već deceniju ima strategiju 'Opšte prisutnosti' (Постоянная информационная осведомленность) što u praksi znači da hakeri unutar službi GRU i FSB prikupljaju 'sve do čega mogu da dođu', bili to državni dokumenti ili privatne slike političara, kako bi ih u nekom trenutku potencijalno iskoristili.

 

Takođe, prisluškivani razgovori u visokim vojnim krugovima u Nemačkoj podsetili su tamošnje političare u Bundestagu i na jedan drugi 'visokoprofilni' slučaj prisluškivanja. Naime, u periodu 2013 do 2015 godine je bila prisluškivana i tadašnja kancelarka Angela Merkel. U to vreme je i 'WikiLeaks' objavio delove dokumenata koji su, pored Merkelove, navodili i imena još 125 nemačkih funkcionera čije su komunikacije bile praćene. Ipak, tada to nisu činile Ruske službe ili Kremlj, već - saveznici iz NATO-a. Naime, Merkelovu je prisluškivala američka agencija NSA (National Security Agency), specijalno razvijenim softverom. U špijuniranju nemačke Kancelarke je američkoj NSA tada pomagala i Danska služba 'DDIS' (Danish Defence Intelligence Service). Stručnjaci navode da je kasnije taj softver za prisluškivanje postao program 'XKeyscore', te da su ga koristile i Nemačka služba BND te unutrašnja služba BfV, kao i Švedska služba za praćenje komunikacija.

 

 

Ivan Trajković