Jugoslaviju „ubili“ Regan, Bušovi i Klintonovi

Da NATO nije uništio Jugoslaviju, zemlja bi danas bila u rangu velikih evropskih sila, kaže američki politički analitičar Fil Batler, dodajući da je raspad Jugoslavije bio deo šireg plana Zapada da stvori protivnike u zemljama Trećeg sveta.

Posleratna socijalistička Jugoslavija je bila neka vrsta evropske priče o uspehu, što Zapadu nije odgovaralo, pa je upravo ta vrsta blagostanja i napretka podstakla zapadni politički establišment da pokrene njen raspad, smatra Batler.

„Da li možete da zamislite Evropu danas sa Jugoslavijom kao ključnim igračem? Ja mogu. Jugoslavija je, u stvari, jedan od najvećih kulturnih i ljudskih eksperimenata u istoriji. Osnovana na području sukoba nekadašnjeg Austrougarskog i Osmanskog carstva, Jugoslavija je sjedinila obe kulture na način koji nije viđen još od vremena Aleksandra Velikog, koji je nakon velikih osvajanja asimilirao narode. Koliko ja znam, nijedna od država Balkana danas ne može da sanja ni pola ovog prosperiteta“, napisao je Batler u svojoj kolumni za „Nju istern autluk“.

On tvrdi da je država izgrađena na ideji da Južni Sloveni ne treba da ostanu slabi i podeljeni.

Batler skreće pažnju na činjenicu da je između 1960. i 1980. zemlja imala jednu od najvećih stopa ekonomskog rasta u svetu, dobar životni standard, besplatno zdravstvo i obrazovanje, garantovano pravo na posao, jednomesečni plaćeni godišnji odmor, stopu pismenosti od preko 90 odsto. Podseća i da je BDP zemlju 1991. godine pozicionirao među 24 najrazvijenijih zemalja u svetu.

Osim toga, kako kaže, Jugoslavija se borila za ideale Pokreta nesvrstanih, koje je Fidel Kastro definisao kao: nacionalna nezavisnost, suverenitet, teritorijalni integritet i bezbednost nesvrstanih zemalja u njihovoj borbi protiv imperijalizma, kolonijalizma, neokolonijalizam, rasizma i svih oblika strane agresije, okupacije, dominacije, mešanja ili hegemonije, kao i protiv velikih moći i političkih blokova.

Bio je to napredak koji je, kako kaže, među zapadnim silama izazvao želju da unište tu zemlju.

„Nisu smeli da joj dozvole da se takmiči sa Nemačkom, Francuskom, a posebno ne sa Velikom Britanijom. Bankari Londona i Luksemburga nisu mogli da izvlače milijarde iz socijalističkog sistema. Jugoslavija je morala da umre, a (Ronald) Reagan, porodice Buš i Klinton su pomogle da se to i dogodi“, priča Batler, citirajući politikologa i gostujućeg saradnika na Institutu političkih studija u Vašingtonu Majkla Parentija.

Prema Parentiju, američki cilj je bio da pretvori jugoslavenske narode u zemlje Trećeg sveta.

Plan je predviđao podelu zemlje, koja bi zatim svoje ekonomije otvorila za zapadne kompanije i bankare, razbijanje prirodnih resursa, uključujući i ogromna mineralna bogatstva na Kosovu, demontiranje industrije koje nisu smele da budu konkurencija postojećim zapadnim proizvođačima, kao i stvoriti osiromašeno, ali pismeno i osposobljeno stanovništvo koje će biti prisiljeno da radi za minimalac.

Zvuči li vam ova strategija poznato? Setite se plana „Rand korporacije“ za Siriju. Da li su Ukrajina, Donbas i Krim shvatili ovo pre Evromajdana? Koji je na kraju plan za Rusiju?

Analitičar ukazuje i na iznenađujuću sličnost između propagandne kampanje NATO-a pre bombardovanja Jugoslavije i njihove aktivnosti uoči invazije na Irak ili Libiju.

Dakle, da li je plan NATO-a uspeo? Izgleda da jeste..

Batler naglašava da je danas Bosna i Hercegovina po razvijenosti 112. ekonomija u svetu. Hrvatska je trenutno na 76. mestu, Makedonija na 130. poziciji; Crna Gora na 149.; Srbija na 87, dok Slovenija zauzima 81. mesto. Kosovo koje je, kako kaže, otrgnuto od Srbije, naziva „mafijaškom državom“.

Dakle, ni u kom slučaju više se bivše jugoslavenske republike ne mogu takmičiti sa zemljama EU.

Osim toga, ističe on, NATO „guta“ sve te države jednu po jednu, podsećajući da je Crna Gora 15. februara počela pregovore o pristupanju NATO-u, a da je srbski predsednik nedavno potpisao Zakon o potvrđivanju sporazuma između Srbije i NATO-a.

„I dok ja sve ovo pišem, razmišljam — šta bi sve hrabri i jaki narodi Jugoslavije možda postigli da njihove sudbine nisu prekinute sa strane“, zaključuje Batler.